Jak i dlaczego kształtowało się to nabożeństwo do Bożej rodzicielki Maryi – Matki Boskiej Rawickiej? Czy było to spontanicznie narastające przywiązanie, a może było kierowane przez miejscowych duszpasterzy? Czy potrafimy rozpoznać odczucia ludzi tamtego czasu, ich dążenia, pragnienia oraz czyny? Jak realizowali podjęte zamierzenia?
Początkowe niepowodzenie, gdy się okazało, że nowa wspólnota jest zbyt uboga, by już w 1867 roku rozpocząć budowę własnej świątyni, przepełniło wiernych rozczarowaniem i żalem, narastającym tym bardziej, iż byli już świadomi, że czekać będą długo na spełnienie tych pragnień. Jednakże już cztery lata później, w roku 1871 został sprowadzony obraz „Madonny z Dzieciątkiem”, Świętej Bożej Rodzicielki Maryi z Dzieciątkiem Jezus. Ten wizerunek „Madonny” wydaje się być niezwykle ważny dla początkowych dziejów naszej parafii, zwłaszcza w latach 1888-1916.
Już wtedy Maryja w tym wizerunku została wybrana na szczególną patronkę i orędowniczkę pragnień, dążeń i zamierzeń młodej wspólnoty parafialnej, uznano ten obraz za widoczny znak szczególnej łaski, ufano, że dzięki temu zawierzeniu i orędownictwu Maryi parafia umocni się a wierni połączą się w rodzinę – wspólnotę Jej Syna Jezusa Chrystusa. Jej zawierzono budowę kościoła, pod Jej opieką budowa ta przebiegała. Jej wizerunek stał się jakby pieczęcią, znakiem rozpoznawczym tej katolickiej wspólnoty Rawicza, znanym nie tylko w bliskiej okolicy, ale i w całej diecezji, a nawet w innych krajach Cesarstwa Niemieckiego.
W zainicjowaniu tego ruchu niewątpliwą i wielką zasługę miał ks. proboszcz Johann Franz Frőhlich, przywiązany do polskości, oddany i wierny sługa Kościoła Katolickiego w Wielkopolsce, który wiele wycierpiał w okresie Kulturkampfu w latach 1874-1886, gdy był wydalony z Ojczyzny. Choć w roku 1891 ks. proboszcz Frőhlich przeszedł na nową placówkę w Śmieszkowie, to rozpoczęte przez niego dzieło trwało i rozwijało się.
Wiele bractw i stowarzyszeń kościelnych miało statutowo wśród patronów Matkę Najświętszą (np. Arcybractwo Matek Chrześcijańskich a zwłaszcza Bractwo Różańcowe) lub poświęcone było szczególnej czci Bożej Rodzicielki.
Powstałe prawdopodobnie już pod koniec wieku XIX Bractwo Najświętszej Maryi Panny jednoczyło pod patronatem Maryi rawickie niewiasty. Nie wiadomo czy było ono powiązane w jakimś stopniu z czcią Matki Boskiej Rawickiej.
Nowy kościół parafialny został poświęcony 12 października 1902 roku a konsekrował go ks. bp Edward Likowski 5 maja 1907 roku pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny.
Święta Boża Rodzicielka Maryja, Matka Boska Rawicka zawsze była blisko rodziny parafialnej. Pod Jej szczególną opieką głoszono w czerwcu roku 1910 pierwsze w nowej świątyni Święte Misje Parafialne. To ze słowami pieśni: „Serdeczna Matko, Opiekunko ludzi, Niech Cię płacz sierot do litości wzbudzi! Wygnańcy Ewy do Ciebie wołamy: Zlituj się zlituj niech się nie tułamy...” zakończono pierwsze po wyzwoleniu spod niemieckiej okupacji nabożeństwo, odprawione 1 lutego 1945 roku dla wszystkich parafian w kościele farnym.
Wielokrotnie w późniejszym okresie dziejów parafii wnoszono do Matki Najświętszej modlitwy i wołania.