Wprowadzenie do Liturgii Godzin

Liturgia godzin (łac. Liturgiae Horarum) ma na celu uświęcenie czasu w ciągu całego dnia. W „Ogólnym Wprowadzeniu do Liturgii Godzin” (OWLG) czytamy: "Słusznie zalicza się publiczną i wspólną modlitwę Ludu Bożego do głównych powinności Kościoła. Już od samych jego początków ci, którzy zostali ochrzczeni, "trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie" (Dz 2, 42). Dzieje Apostolskie wspominają wielokrotnie jednomyślną modlitwę wspólnoty chrześcijańskiej1".

Dalej w OWLG czytamy: „Świadectwa pierwotnego Kościoła stwierdzają, że również i poszczególni wierni oddawali się modlitwie w określonych godzinach dnia. W różnych okolicach bardzo prędko ustalił się zwyczaj przeznaczania na modlitwę pewnych okresów czasu, jak np. o zmierzchu, gdy zapalano światła, lub z brzaskiem dnia, kiedy noc się kończy i zaczyna świtać.

Z biegiem czasu uświęcano wspólną modlitwą także inne godziny dnia kierując się tym, co wyczytywano w Dziejach Apostolskich. Ukazują one uczniów zgromadzonych o godzinie trzeciej2; Piotra wchodzącego na taras, aby się pomodlić około szóstej godziny (Dz 10, 9); Piotra i Jana wchodzących do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej (Dz 3, 1); Pawła i Sylasa modlących się o północy i śpiewających wtedy hymny Bogu (Dz 16, 25).

Owe wspólne modlitwy przekształciły się stopniowo w ściśle określone godziny modlitw. Tak powstała Liturgia Godzin, wzbogacona także czytaniami. Jest ona przede wszystkim modlitwą uwielbienia i prośbą błagalną; jest modlitwą Kościoła z Chrystusem i do Chrystusa”.

Nowa Liturgia Godzin ma na celu sprzyjanie owocnemu zrozumieniu jej związków z Eucharystią i rokiem liturgicznym.

Największymi zmianami w Liturgii Godzin są: zniesienie Prymy (jednej z godzin), dodanie antyfon do pieśni Zachariasza i pieśni Maryi, wprowadzenie przekładu Nowej Wulgaty oraz uzupełnienie modlitwy bardziej adekwatnymi perykopami.

Aby dobrze zrozumieć sens i znaczenie, a także by opanować "poruszanie się" po Liturgii Godzin, polecam Ogólne Wprowadzenie do Liturgii Godzin (OWLG). Wydaje mi się ono nieocenionym przewodnikiem po świecie tej pięknej, nieustannej modlitwy Kościoła, który z pozoru wydaje się chaotyczny i niezrozumiały. W kontekście zrozumienia sensu tej modlitwy polecam rozdziały I i II oraz pkt. 108.

Ponadto z OWLG możemy dowiedzieć się co i jak należy odmawiać (kolejność, wybór tekstów), a także jak można łączyć poszczególne godziny ze Mszą św. lub między sobą (Rdz II, VII).

Podsumowując: Ogólne Wprowadzenie do Liturgii Godzin winno, obok Nowego Ogólnego Wprowadzenia do Mszału Rzymskiego, znaleźć się w biblioteczce domowej lub wspólnotowej każdego animatora.