Co wiemy o obrazie Madonny z Dzieciątkiem? Co się z nim działo w latach 1871-1902? Gdzie był umieszczony? Czy został tymczasowo wystawiony w kościele Św. Antoniego, jedynym ówczesnym katolickim kościele naszego miasta? Czy jest o tym wzmianka w niemieckojęzycznych zapisach?
Jest kilka przedstawień ikonograficznych obrazu. Pierwsze pochodzi z roku 1888, gdy zadecydowano wydrukować karty z wizerunkiem „Madonny” wydanych z podpisem „Matka Boska Rawicka” w dwóch wersjach językowych: po polsku i po niemiecku. Karty te miały być przekazywane tym wszystkim, którzy składać będą swe ofiary na budowę nowego kościoła. Obraz był wtedy w neogotyckiej ramie z pionowymi oraz łukowato wygiętymi wieżyczkami. W niektórych szczegółach ówczesny wizerunek „Pani Rawickiej” różnił się od współczesnego nam, poddanego w międzyczasie wielokrotnie renowacjom i nie odtworzono już pierwotnej kolorystyki.
Obraz Matki Bożej, o którym wzmianek z tego czasu nie ma, znajdował się najprawdopodobniej w poklasztornym kościele Św. Antoniego Padewskiego będącym wtedy kaplicą więzienną, w której także i katoliccy mieszkańcy parafii swoje nabożeństwa mieli. Inne miejsca dla obrazu, tymczasowa kaplica lub plebania przy Małym Rynku, są mało prawdopodobne.
Po wybudowaniu kościoła parafialnego i odprawieniu w nim pierwszej Mszy św. 14 października 1902 roku, obraz Matki Boskiej Rawickiej został umieszczony w bocznym ołtarzu nawy południowej. Opis wnętrza pochodzący z roku 1904 o tym obrazie jednak milczy: „Nowy kościół, ..., jeszcze do dnia dzisiejszego dla braku funduszów niewykończony zupełnie. Poświęcony jest Przenajśw. Matce, dlatego też ołtarz wielki, choć skromny poświęcony tej Dostojnej Patronce. Składa się z trzech części. W środku otaczającym tabernakulum widzimy Matkę Boską z Dzieciątkiem Jezus na ręku i św. Józefa ... . Boczne dwa ołtarze są tylko tymczasowe ...” [„Album Przewodnika Katolickiego – Nowe kościoły w dyecezyi poznańskiej”, nr 28, Poznań 26.06.1904; s. 224].
Dlaczego jednak obraz nie zajął miejsca w głównym ołtarzu? Tytuł kościoła „Zwiastowania N.M.P” mógł przecież sugerować zgodność przedstawienia z tym wezwaniem. Przeważyła jednak inna wizja tego miejsca, Madonna nie była wizerunkiem w stylu typowo neogotyckim, dlatego znalazła miejsce w bocznym ołtarzu po prawej południowej stronie. Ołtarz ten jak wspomniano był tymczasowy i bardzo skromny. Zachowało się jego przedstawienie na karcie pocztowej, wydanej prawdopodobnie ok. 1902/1907 roku, Matka Boska Rawicka w neogotyckiej ramie z czterema wieżyczkami i krzyżem, z podpisem: „Muttergottesaltar in der neuen kath. Kirche zu Rawitsch” (Ołtarz Matki Bożej w nowym kościele katolickim w Rawiczu).
Nie zmieniło się nic do 5 maja 1907 roku, to jest konsekracji kościoła. Prawdopodobnie ks. bp Edward Likowski, podczas wizytacji zalecił budowę bocznych ołtarzy, czego efektem było złożenie w czerwcu tegoż roku przez ks. proboszcza P. Damsa propozycji wykonania ołtarza w firmie A. Szymańskiego w Pleszewie. 28 czerwca A. Szymański potwierdził chęć podjęcia się tego zadania: „... Za łaskawe mnie uwiadomienie uniżenie dziękuję i donoszę J. Wielmożnemu Księdzu Proboszczowi Dobrodziejowi, że pracę wspomnianą przy ołtarzu z największą przyjemnością chciałbym przyjąć i dla tego celem się bliższego porozumienia pozwolę sobie w przyszłym tygodniu w którykolwiek dzień przyjechać i przy tej sposobności złożyć J. Wielmożnemu Księdzu Proboszczowi Dobrodziejowi moje uszanowanie.”