Słowo na niedzielę 14 sierpnia 2016 r.
W „Dzienniczku” św. siostry Faustyny (nr 1046 i 1047) czytamy:
Wtem nagle ujrzałam, jak z Hostii św. wyszły te dwa promienie, jako są namalowane na tym obrazie [Jezu ufam Tobie] (...) I nagle ujrzałam Pana Jezusa żywego na ołtarzu naszym w postaci, jako jest namalowany na obrazie tym. Jednak czułam. że siostry i cały lud nie widzieli Pana Jezusa tak, jak ja Go widzę. A trochę dalej zostało zapisane: 25 III 1937. Wielki Czwartek. W czasie mszy św. ujrzałam Pana, który mi powiedział: Połóż swą głowę na piersi mojej i odpocznij. Przytulił mnie Pan do Serca swego i powiedział: Dam ci cząstkę męki mojej, ale nie lękaj się. ale bądź mężną. (1053)
W „Katechizmie Kościoła Katolickiego” czytamy: W następującej po tym [po podniesieniu] anamnezie Kościół wspomina mękę, zmartwychwstanie i chwalebne wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa, przedstawia Ojcu ofiarę Jego Syna, który nas z Nim pojednał. (KKK 1354)
Boliwijska mistyczka Catalina Rivas tak opisuje tzw. anamnezę: „Kiedy kapłan wypowiedział słowa konsekracji wina, pojawiła się światłość, ściany i sufit kościoła zniknęły. Wtedy zobaczyłam zawieszonego w powietrzu Jezusa ukrzyżowanego. Byłam w stanie kontemplować Jego twarz, pobite ramiona i pokaleczone ciało. Z prawej strony piersi miał ranę, z której wytryskiwała krew w lewym kierunku, oraz coś, co przypominało wodę, ale było bardzo błyszczące - w prawym kierunku. Wyglądało to jak strumienie światła spływające na wiernych. Matka Najświętsza powiedziała wtedy: To jest cud nad cudami. Pan nie jest skrępowany ani czasem ani przestrzenią, w momencie konsekracji całe zgromadzenie jest zabierane do stóp Kalwarii w chwili ukrzyżowania”.
W czasie Mszy Świętej strumienie światła, strumienie łask Bożych i darów Ducha Świętego, spływają na wszystkich wiernych i dlatego „Katechizm Kościoła Katolickiego” tak mówi:
W modlitwie wstawienniczej Kościół daje wyraz temu, że Eucharystia jest celebrowana w jedności z całym Kościołem :.w niebie i na ziemi, z żywymi i zmarłymi, a także w jedności z pasterzami Kościoła, czyli papieżem, biskupem diecezji, jej prezbiterium i diakonami oraz ze wszystkimi biskupami całego świata wraz z ich Kościołami. (KKK 1354)
Marek Sobieski, starszy brat króla Jana III Sobieskiego, będąc chłopcem ciężko zachorował. Był umierający. Ojciec poprosił, aby do pokoju chorego przyniesiono Najświętszy Sakrament w monstrancji. Kiedy ustawiono Go w pokoju chłopca, ojciec padł krzyżem na ziemię i gorąco prosił Jezusa o łaskę cudu uzdrowienia dla syna. Długo trwał na modlitwie. Nagle umierający syn poderwał się z łóżka i stanął zdrowy przed ojcem. Jako podziękowanie ojciec króla Jakub Sobieski ufundował Mszę Świętą wotywną, którą odprawiano w kościołach oo. Jezuitów w każdy czwartek.
Łaski i dary Boga w czasie Mszy Świętej spływają na wszystkich wiernych. W czasie modlitwy wstawienniczej po podniesieniu, trwając przed Najświętszym Sakramentem, polecaj Bogu siebie wszystkie swoje sprawy z wielką wiarą i ufnością, a Bóg bez wątpienia cię wysłucha.
ks. mgr Bernard Twardowski