Słowo na niedzielę 11 stycznia 2015 r.
18 Dzień Judaizmu. Zaledwie od pięćdziesięciu kilku lat Kościół cieszy się ze swoich żydowskich korzeni, a o "starszych braciach“ mówi z szacunkiem. Po kilkunastu stuleciach wrogości, na Soborze Watykańskim II przyszedł czas na zastanowienie się nad stosunkiem chrześcijan do żydów.
Ojcowie Soborowi zarys nowego nauczania o Żydach rozpoczęli słowami "Zgłębiając tajemnicę Kościoła...“ Oznacza to, że zastanawiając się nad tym, kim są chrześcijanie, odkrywamy nasze bliskie związki z Narodem Wybranym i judaizmem.
Sobór zalecił nie tylko zmianę teorii, lecz nową praktykę: ożywienie spotkań, wzajemne poznanie się, szacunek, również wspólne studia biblijne i teologiczne oraz braterski dialog.
Co to właściwie znaczy?
Mistrzem wcielania nauki soborowej w życie był Jan Paweł II. Na soborową deklarację, że Kościół potępia prześladowania i opłakuje "akty nienawiści, prześladowania, przejawy antysemityzmu" kierowane przeciw Żydom, odpowiedział chrześcijańskim rachunkiem sumienia, prosząc o przebaczenie za winy wobec Żydów. Antysemityzm zaś nazwał grzechem. Pamiętając "o więzi, którą lud Nowego Testamentu zespolony jest duchowo z plemieniem Abrahama" Jan Paweł II odwiedził synagogę, a swoich gospodarzy nazwał “starszymi braćmi w wierze". Przypominając, że z narodu żydowskiego pochodzili Apostołowie, będący fundamentami i kolumnami Kościoła" oraz sam Jezus, Papież stwierdzał: “Kto spotyka Jezusa, spotyka judaizm". Jakby przed bliskością z judaizmem nie było w chrześcijaństwie ucieczki.
Polska i Żydzi
Osiemnaście lat temu Episkopat zdecydował, że 17 stycznia, w przededniu Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan, będziemy świętować fakt, że chrześcijaństwo wywodzi się również z judaizmu, że z Żydami łączy nas wiara w jednego Boga, wspólne Pismo i modlitwa psalmami.
Jak go obchodzimy? W wielu miastach i w niektórych parafiach tego dnia będą spotkania i rozmowy na temat spraw chrześcijańsko-żydowskich, komentowanie Pisma, wspólna modlitwa. Polscy rabini będą się dwoić i troić, by w tym tygodniu odpowiedzieć na zaproszenie poszczególnych diecezji, pojechać tam, gdzie biskupi, księża i wierni chcą spotkać się, rozmawiać, modlić. Jest to więc coroczne święto tego, co wspólne. Tym, dla których doświadczenie chrześcijańsko-żydowskiej wspólnoty jest obce lub nowe pozwoli się zbliżyć, przyjrzeć, ośmielić i przekonać. Pewnie, jak często przy takich okazjach, Żydzi zaśpiewają słowa Psalmu 133 "Hine ma tov umanaim, Shevet achim gam yachad" czyli “Jak dobrze, jak miło, gdy bracia zasiądą w jedności."
Myśl przewodnią 18 Dnia Judaizmu w Polsce stanowią słowa Psalmu 34: „Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał i uwolnił od wszelkiej trwogi” (Ps 34,5).
ks. mgr Bernard Twardowski